BÜLBÜLÜ ÖLDÜRMEK

Okullar açıldı.

O da kırmızı ayakkabılarını giyip heyecanla okuluna koşacaktı. Öğretmenine ve arkadaşlarına kavuşacaktı.

Yeni şeyler öğrenecekti. Belki o da okuyup öğretmen olacaktı.

Bir kardelendi çiçeğiydi Narin…

Vahşi bir el kopardı onu… Koparıp bir dereye attı!

Narin artık yok!

Vahşice katledildi!

İnsan kılığında aramızda dolaşan o kadar çok gereksiz yaratık var ki…

Giderek sayıları çoğalıyor bu yaratıkların.

Onları her yerde görebilirsiniz.

Bazen arabanızla giderken karşınıza çıkabilir…

Bazen ormanda elinde bir çakmakla…

Bazen masum bir kadını kurşunlarken…

Bazen sokak köpeklerini boğazlarken görürsünüz…

Bazen elinde palayla etrafına korku salarken…

Bazen eli sakalında, ağzında salyalar akarken görürsünüz onları…

Yirmi yıl içinde giderek çoğaldı bu yaratıklar. Güvendikleri birileri olmalı ki tasmasız dolaşıyorlar aramızda.

Tedirginim… Dikkatli olmalıyız.

Yazık, çok yazık!

 Bu vahşi yaratıklarla aynı havayı solumaktan utanıyorum.